Sanığa Tebligat Kanunu’nun 35/2. maddesi uyarınca yapılan tebligata ilişkin adrese daha önce geçerli bir tebligat yapılmadığı, bu nedenle anılan Kanun’un 35. maddesinin uygulanma şartlarının bulunmadığı, sanığın gerçek kişi oluşu nedeniyle resmi makamlara bildirdiği adrese aynı madde uyarınca tebligat yapılmasının da söz konusu olamayacağı hususları birlikte gözetildiğinde mahkemece sanığa yapılan gerekçeli karar tebliğinin geçersiz olduğu ve sanık müdafisinin öğrenme üzerine yaptığı temyiz başvurusunun Tebligat Kanunu’nun 32. maddesi gereğince kanuni süresinde yapıldığı kabul edilmelidir.
Kategoriler